Wednesday, 22 April 2015

दाटून आले..

आज पुन्हा अवकाळी नभ दाटून आले,
आज पुन्हा स्वत:वरती मन दाटून आले..

मनाने जरी अजून तरूण मी कालचा,
श्रांत चेहर्यावरती आज वय दाटून आले..

डोळ्यांत आसवांचा सागर खोल उभा,
अस्वस्थ किनार्यावरती उर दाटून आले..

असण्यावरी जरी मी, नाही केली सक्ती,
नसण्यावरी तयांच्या भय दाटून आले..

सुन्या सांजवेळी तुज चाचपडते नजर,
धूसर क्षितिजावरती रंग दाटून आले..

मैफिलीत तुझ्या जरी श्रोता मी आगळा,
समेवरी इथे अजाण सूर दाटून आले..

- अमोल नेरलेकर 

No comments:

Post a Comment